Nog steeds zie ik EURO 2004 niet voor vol aan. In mijn ogen was het geen ‘serieus toernooi’ omdat het Griekenland als merkwaardige eindwinnaar kende. De speler van het toernooi was destijds de aanvoerder van de Grieken, Theodoris Zagorakis. Tot dat toernooi was hij een vrij anonieme hardwerkende middenvelder bij AEK Athene, daarna het toonbeeld van Griekse onverzettelijkheid. Dat was dan ook het enige wat je de Grieken kon meegeven. Onverzettelijkheid. Ja ze waren ook lang, konden goed koppen en scoorden veel uit corners. Maar een dominant spelende ploeg, met de uitstraling van een kampioen? Nee, dat was Griekenland niet. De ploeg die op dit EK het meest op Griekenland lijkt is Turkije. Ook zo’n middelmatig momentenelftal. Het is daarom te hopen dat Duitsland de halve finale tegen Turkije wint. Anders verliest ook EURO 2008 zijn geloofwaardigheid.
In de andere halve finale staan twee teams die dit toernooi al wél lieten zien de Europese titel waardig te zijn. Spanje was in al zijn vier wedstrijden de betere partij. Rusland kwam na de 4-1 nederlaag tegen Spanje – waarin het al wel liet zien goed te kunnen aanvallen maar uiteindelijk door verdedigend falen ten onder ging – goed op stoom en liet slechts na om met grotere cijfers te winnen van zowel Griekenland, Zweden als Nederland.
De geloofwaardigheid van EURO 2008 ligt in de handen van Duitsland. Onze oosterburen zijn wat betreft EK-overwinningen recordhouder met drie Europese titels en brengen sinds het WK in eigen land weer een topploeg op de been. Na de uitglijder tegen Kroatië liet de Mannschaft zien over de juiste toernooimentaliteit te beschikken. Waar de eerste wedstrijd van de gesneuvelde topfavorieten Nederland en Portugal ook meteen de beste was, bewaarden Michael Ballack en de zijnen hun beste beentjes voor de kwartfinale. Woensdagavond tegen Turkije is vooral oplettendheid gewenst, vooral in de blessuretijd. Opdat we niet wéér een toernooi van de gesneuvelde favorieten krijgen. Dat wordt duimen voor Duitsland.
